Ze kwam bij me vanwege dreigend baanverlies en ze niet wist hoe nu verder. Ze had zich altijd vol overgave op haar werk gestort en nu zag ze opeens een gapende leegte voor zich.
Want de baan bood haar een identiteit, een houvast waar ze erg blij mee was. Ze had in haar ogen naast een zelfstandig inkomen tenminste een duidelijke rol en functie in het leven en die viel nu waarschijnlijk weg. Dat veroorzaakte heftige emoties zoals angst, maar ook boosheid en verdriet.
Bij doorvragen bleek dat er ook een andere pijn lag onder het dreigende baanverlies. Namelijk de behoefte om gezien en erkend te worden. Ze had zo graag moeder had willen worden! Ondanks jarenlange pogingen en meerdere miskramen was haar kinderwens niet vervuld geraakt. Dit had veel spanning in haar relatie veroorzaakt en ze waren steeds verder uit elkaar gegroeid. Om een andere invulling aan haar leven te geven had ze zich vol op haar werk gestort en werkte vaak meer dan voltijds. Ook de weekenden waren meestal volgepland. Samen praten over het gemis deden ze al lang niet meer. De spanningen tussen hen werden steeds meer voelbaar en ook dat joeg haar angst aan. Wat als hij ook nog weg zou gaan…
Eigenlijk deed ze van alles om de leegte, eenzaamheid en het verdriet maar niet te hoeven voelen. Had ze niet echt afscheid genomen van haar kinderwens en toekomstbeeld als moeder. Haar baan moest haar compensatie bieden voor toekomstdromen die niet uitgekomen waren. Ze was vooral verdrietig maar ook boos. Verdrietig omdat ze zó haar best deed er toch iets goeds van te maken. Boos omdat haar leven zo veel obstakels kende en niet liep zoals ze had gehoopt.
Het baanverlies raakte ook aan een oud gevoel van niet goed genoeg zijn. Dat kende ze eigenlijk ook van vroeger, moeten voldoen aan wat er van je werd verwacht. Hard werken om te krijgen wat je wilde hebben en geen nee accepteren.
Maar het leven bleek niet maakbaar en eigenlijk wist ze dat diep van binnen ook wel. Ze kon en wilde niet meer zo in het leven staan en was moe gestreden. Dus zocht ze hulp op zoek naar nieuw perspectief.
Samen gingen we o.a. met behulp van de transitie-/ verliescirkel op zoek naar wat haar gevormd had en welke patronen en overtuigingen daaruit waren ontstaan. Kreeg ze zicht op de overlevingsstrategieën die ze had toegepast en waar die haar nog dienden of juist belemmerden.
Nam ze alsnog tijd om te rouwen over de niet uitgekomen dromen. En tijd om te verkennen wie zij werkelijk was en wat voor haar NU een zinvol en vervullend leven betekende.
Door te ontspannen in en ruimte te geven aan het verdriet kwamen er andere ideeën naar boven waar ze weer blij van werd. Stap voor stap ontvouwde zich een nieuw zelfbeeld waar zich mee wilde verbinden en identificeren. En kwam er vertrouwen in een nieuw passend toekomstperspectief.
Herken je dit en loopt jouw leven ook anders dan gehoopt of verwacht?
Heb jij ook behoefte aan meer zelfkennis en nieuw perspectief? Ik help er graag bij.
T 06 52890877 of info@leaadriaans.nl
