Gisteren mocht ik een themadag geven over levend verlies en chronische rouw.
Geen gemakkelijk onderwerp, want het gaat over verliezen die niet altijd zichtbaar of (h)erkenbaar zijn. Die blijvend pijn en verdriet oproepen, omdat er steeds nieuwe situaties opdoemen waar de beperking wordt gevoeld. Denk aan leven met een chronische ziekte of een psychische beperking.
De zoektocht van deze dag was gericht op hoe herken je levend verlies/ chronische rouw in je leven. En hoe kun je daar toe verhouden en er op een positieve, helpende manier mee omgaan.
Ik deelde onderstaande afbeelding met gedicht van Gandhi. Hoe je naar jezelf en je situatie kijkt, wordt voor een groot gedeelte bepaald door je gedachten en overtuigingen. De wortels van overtuigingen ontstaan vaak in de vroege jeugd, daarom staat de trauma-tree erbij. De wortels staan ondergronds en zijn niet zichtbaar, maar ze bepalen de stevigheid van de stam en de mate waarin het gebladerte (jij) tot bloei komt. De mate waarin je vertrouwen in jezelf hebt en jouw ruimte durft in te nemen.
Het is dus van belang om je gedachten en overtuigingen nader te onderzoeken. Zijn ze wel van jou? Kloppen ze wel of zijn ze ontstaan als overlevingsmechanisme na vroege -negatieve- ervaringen?!
Lichamelijke of psychische beperkingen maken kwetsbaar en kunnen leiden tot minderwaardigheidsgevoelens en angst voor afwijzing. Door negatieve gedachtes en patronen te herkennen en erkennen kun je ze ombuigen en veranderen, zodat nieuwe positieve gedachten kunnen ontstaan. En een verbinding met wat echt voor jou waar en van waarde is.
Je veerkracht neemt toe omdat je de regie neemt over je eigen leven. Keuzes kunnen worden gemaakt die passen bij de mens die je wíl zijn en de mogelijkheden die je wel hebt. En dat helpt! Ook als je te maken hebt met levend verlies/ chronische rouw!
Wil je er wat hulp bij: T 06 52890877 of info@leaadriaans.nl
