Als ik vertel dat ik mensen begeleid bij onzichtbare rouw dan wordt er soms gevraagd wat ik daarmee bedoel.
Ik leg graag uit aan de hand van enkele kenmerken van niet erkend en niet zichtbaar verlies:
• De oorzaak van verlies is gestigmatiseerd, de rouwende wordt niet erkend en er zit een oordeel op zoals bijv bij abortus (‘het is toch een eigen keuze’)
• Mensen herkennen en erkennen zelf vaak de impact niet als rouw
• Er is (meestal) een andere oorzaak van rouw dan dood
• Men neemt het gevoel niet serieus en/of wil de pijn niet echt doorvoelen, waardoor die niet oplost
• Er is vaak sprake van schuld- en schaamtegevoelens
• Men negeert signalen van het lichaam wat veel wilskracht en energie kost en waardoor men niet voluit kan genieten
• Diep van binnen voelen dat er iets niet klopt, er is (onbewuste) stress en negatieve emoties
• Dit heeft gevolgen op emotioneel, mentaal en fysiek niveau, soms jaren later zich uitend in ziekten, depressie, burn-out, psychische klachten . Ontkenning en onderdrukking leiden tot kans op stapeling van verliezen.
Niet zichtbare rouw kan zich dus op allerlei levensgebieden voordoen. Denk aan rouw om abortus, ongewenste kinderloosheid, verlies van werk, van (fysieke) functie, van identiteit, een relatiebreuk van welke aard dan ook etc. Vaak zit rouw ook ‘verstopt’ onder een burn-out.
Herkenbaar? Bel of mail me voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek.
